Przedziwny sekret Różańca świętego aby się nawrócić i się zbawić - Dedykacja

• 
• 

 

Biała Róża

Dla kapłanów

1. Szafarze Najwyższego Boga, głosiciele prawdy, trąbki rozgłaszające Ewangelię, pozwólcie, że przedstawię wam Białą Różę tej książeczki, aby złożyć w wasze serca i usta prawdy, które są tu podane w sposób prosty, bez upiększeń. W wasze serca, abyście sami podjęli praktykę Różańca i skosztowali jej owoców. W wasze usta, abyście głosili innym doskonałość tej świętej praktyki i tym sposobem ich nawracali.

     Baczcie, proszę, aby nie patrzeć na nią jak prostak albo nawet jak niektórzy pyszni uczeni jako na małą i mało znaczącą. Ona jest naprawdę wielka, wzniosła i boska. To Niebo nam ją dało, a dało po to, żeby nawrócić najbardziej zatwardziałych grzeszników i najbardziej upartych heretyków. Bóg dołączył do niej łaski w tym życiu i chwałę w przyszłym. Święci ją stosowali, a papieże na nią zezwolili.

    O, jakże szczęśliwy jest kapłan i kierownik dusz, któremu Duch Święty objawił ten sekret, nieznany większości ludzi albo znany jedynie powierzchownie! Jeśli otrzyma w darze tę praktyczną wiedzę, będzie odmawiał Różaniec codziennie i sprawi, że inni będą go odmawiali. Bóg i Jego święta Matka wleją obficie łaski w jego duszę, aby stała się narzędziem Boskiej chwały. Uzyska on więcej owoców swoim słowem, chociażby prostym, w ciągu miesiąca niż inni kaznodzieje w ciągu kilku lat.

2. Nie zadowalajmy się więc, moi drodzy współbracia, zaleceniem go innym: trzeba, żebyśmy go sami odmawiali. My możemy być w głębi duszy przekonani o doskonałości Różańca, ale ponieważ go nie odmawiamy, inni nie zadadzą sobie trudu podjęcia tego, co zalecamy, bo nikt dać nie może, czego sam nie ma: Coepit Jesus facere et docere¹. Naśladujmy Jezusa Chrystusa, który zaczął od czynienia tego, czego nauczał. Naśladujmy Apostoła, który znał i głosił tylko Jezusa i to Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego². To samo będziemy czynić, zachęcając do praktyki świętego Różańca, który, jak zobaczycie później, nie jest jedynie zbiorem Pater i Ave³, ale boskim streszczeniem życia, Męki, śmierci i chwały Jezusa i Maryi. Gdybym wierzył, że dane mi przez Boga przeświadczenie, o skuteczności świętego Różańca do nawracania dusz, mogłoby was przekonać do jego upowszechniania, mimo przeciwnej tendencji wśród kaznodziejów, opowiedziałbym wam o cudownych nawróceniach, jakie widziałem rekomendując święty Różaniec. Zadowalam się tym jedynie, by w tej książeczce donieść wam o kilku dawnych, dobrze udokumentowanych historiach⁴. Załączam wiele fragmentów po łacinie, pochodzących od dobrych autorów, którzy potwierdzają to, co ja ludowi wyjaśniam po francusku.

 

Czerwona Róża

Dla grzeszników

3. Wam, biedni grzesznicy i grzesznice, jeszcze większy od was grzesznik ofiarowuje tę Różę zaczerwienioną Krwią Jezusa Chrystusa, żeby was ukwiecić i was zbawić. Bezbożnicy i zatwardziali grzesznicy krzyczą co dnia: uwijmy sobie wieniec z róż⁵. My natomiast śpiewajmy: uwijmy sobie wieniec z Róż Różańca świętego.

     Ach! Jakże ich róże są inne od naszych! Ich róże to cielesne przyjemności, próżne zaszczyty i niszczejące bogactwa, które uschną i zgniją. Nasze zaś Róże, na które składają się pobożnie odmówione Pater i Ave Maria, wraz z naszymi dobrymi uczynkami pokuty, nigdy nie przeminą, a ich blask będzie równie jasny za sto tysięcy lat, jak teraz.

     Ich róże są tylko pozorami róż: w istocie to jedynie kolce. Kłują one wyrzutami sumienia za życia, przeszywają bólem skruchy w chwili śmierci, wreszcie płoną złością i rozpaczą przez całą wieczność. Jeżeli nasze róże mają kolce, są to kolce Jezusa Chrystusa, który przekształca je w Róże. Jeżeli nasze kolce kłują, kłują jedynie jakiś czas, kłują tylko po to, aby nas uzdrowić z grzechu i zbawić.

4. Wijmy więc sobie ochotnie wieniec z tych rajskich Róż, odmawiając codziennie Różaniec, tzn. trzy części po pięć dziesiątków każda, albo inaczej mówiąc, trzy małe Wieńce Kwiatów lub Korony:

a) aby uczcić trzy korony Jezusa i Maryi: koronę łaski Jezusa w Jego wcieleniu, cierniową koronę w czasie Męki i koronę chwały w Niebie oraz potrójną koronę, którą Maryja otrzymała w Niebie od Trójcy Świętej;

b) aby otrzymać od Jezusa i Maryi trzy korony: pierwszą za zasługi w życiu, drugą – pokoju w czasie śmierci i trzecią – chwały w Raju.

     Jeśli jesteście wierni w jego pobożnym odmawianiu aż do śmierci, mimo wielkości waszych grzechów, wierzcie mi: Percipietis coronam immarcescibilem⁶. Otrzymacie koronę chwały, która nigdy nie zwiędnie. Nawet gdybyście stali nad brzegiem przepaści; nawet gdybyście byli jedną nogą w piekle; nawet gdybyście, jak czarnoksiężnik, zaprzedali duszę diabłu; nawet gdybyście byli zatwardziałymi heretykami, upartymi jak szatan, wcześniej czy później nawrócicie się i zostaniecie zbawieni, pod warunkiem, powtarzam – a baczcie na wszystkie słowa i terminy, których używam – że będziecie odmawiać pobożnie święty Różaniec aż do śmierci, aby poznać prawdę, uzyskać dar skruchy i przebaczenie grzechów. Znajdziecie w tej książce historie kilku grzeszników nawróconych przez święty Różaniec. Przeczytajcie je, żeby nad nimi medytować. Tylko Bóg.

 

 

Mistyczny Krzew Róży

 

Dla dusz mistycznych

5. Nie chciałbym wam sprawić przykrości, dusze pobożne, napełnione światłem Ducha Świętego, podarowując wam mały, mistyczny, przybywający z Nieba Krzak Róży, żebyście mogły zasadzić go w ogrodach waszych dusz. Nie uszkodzi on wonnych kwiatów waszej kontemplacji: jego zapach jest cudowny i jest on całkowicie boski. Nie zburzy porządku waszych klombów, przeciwnie, on wszystko kieruje ku uporządkowaniu i czystości. Osiąga nadzwyczajną wysokość i staje się rozłożysty, jeśli codziennie podlewa się go i pielęgnuje, jak należy. Wtedy nie tylko nie przeszkadza on wszystkim innym praktykom religijnym, ale je zachowuje i udoskonala. Wy, którzy żyjecie w Duchu, dobrze mnie rozumiecie. Ten Krzew to Jezus i Maryja w życiu, śmierci i wieczności.

6. Zielone liście tego mistycznego Krzewu Róży wyrażają Tajemnice Radosne Jezusa i Maryi, kolce – Tajemnice Bolesne, a kwiaty – Tajemnice Chwalebne. Pąki Róż są dziecięctwem Jezusa i Maryi, otwarte Kwiaty reprezentują Jezusa i Maryję w cierpieniu, a rozwinięte Róże pokazują Jezusa i Maryję w triumfie i w chwale. Róża cieszy swym pięknem: oto Jezus i Maryja w Tajemnicach Radosnych; kłuje kolcami: oto Oni w Tajemnicach Bolesnych; cieszy słodyczą zapachu: Oni to wreszcie w Tajemnicach Chwalebnych.

     Nie gardźcie więc tą moją szczęśliwą boską Rośliną: zasadźcie ją sami w swoich duszach, podejmując postanowienie codziennego odmawiania Różańca. Pielęgnujcie ją i podlewajcie wiernie, odmawiając go codziennie, czyniąc jednocześnie dobre dzieła. Wtedy zobaczycie, że to ziarno, które teraz wydaje się tak małe, z czasem stanie się wielkim drzewem, gdzie ptaki niebieskie, tj. dusze wybrane i uniesione w kontemplacji, uwiją swoje gniazda i osiądą tam, żeby w cieniu jego liści uchronić się od żaru słońca, żeby na jego wysokościach schronić się przed dzikimi zwierzętami, żyjącymi na ziemi, wreszcie, żeby być delikatnie karmionymi jego owocem, jakim jest nikt inny, tylko godny uwielbienia Jezus, któremu cześć i chwała na wieki wieków. Amen. Niech się tak stanie. Tylko Bóg.

 

Pąk Róży

Dla dzieci

7. Ofiaruję wam, moje drogie dzieci, piękny pąk Róży: to jeden z małych paciorków Różańca, który wydaje się wam tak małą rzeczą. Jakże ten paciorek jest cenny! O, jakże ten paciorek jest wspaniały! O, jak się rozrośnie, jeżeli będziecie odmawiać pobożnie Ave Maria! Byłoby zbyt wiele wymagać od was, żebyście odmawiały codziennie cały Różaniec. Odmawiajcie codziennie przynajmniej jedną tajemnicę, która jest małym wieńcem z róż, który nałożycie na głowę Jezusa i Maryi. Wierzcie mi...

Posłuchajcie pięknej historii i zapamiętajcie ją.

8. Dwie dziewczynki, siostry, przed drzwiami swego domu, odmawiały pobożnie Różaniec. Objawiła się im piękna Pani, zbliżyła się do młodszej, która miała jedynie 6 – 7 lat, wzięła ją za rękę i poprowadziła ze sobą. Starsza siostra, zdziwiona, szuka jej i nie mogąc znaleźć, wraca zrozpaczona do domu mówiąc, że ją porwano. Tata z mamą szukają jej trzy dni, ale bez żadnego skutku. Po trzech dniach znaleźli ją przed drzwiami, a jej twarz była pogodna i radosna. Zapytali, skąd wraca. Odpowiedziała, że Pani, do której modliła się na Różańcu, zaprowadziła ją w piękne miejsce, dała do jedzenia dobre rzeczy i włożyła w ramiona ładne małe dziecko, które ona obcałowywała. Rodzice, którzy niedawno się nawrócili, zawołali wielebnego ojca jezuitę, który wcześniej uczył ich wiary i modlitwy na Różańcu, i opowiedzieli mu, co się stało. To od niego się o tym dowiedzieliśmy. Wydarzyło się to w Paragwaju.

Naśladujcie, moje dzieci, te dziewczynki, i odmawiajcie codziennie, tak jak one, Różaniec, a zasłużycie na Niebo i ujrzycie Jezusa i Maryję, jeśli nie w tym życiu, to po śmierci, w wieczności. Niech tak się stanie.

Niechaj więc uczeni i ludzie niewykształceni, sprawiedliwi i grzesznicy, wielcy i mali, wielbią i pozdrawiają dniem i nocą poprzez święty Różaniec, Jezusa i Maryję.

Salutate Mariam quae multum laboravit in vobis. Pozdrówcie Marię, która poniosła wiele trudów dla waszego dobra⁷.

_______________

¹Por. Dz 1,1.

²Por. 1 Kor 2,2.

³Słowa Pater i Ave lub Ave, Maria, które często spotykamy u świętego Ludwika Marii, odnoszą się do modlitwy Ojcze nasz i Zdrowaś, Maryjo.

⁴Zobacz, co sam autor o tym mówi w Dziesiątej Róży.

⁵Mdr 2,8.

⁶Por. 1P 5,4.

⁷Por. Rz 16,6 Pozdrowienie skierowane przez Apostoła do kobiety – członka wspólnoty chrześcijańskiej w Rzymie, które święty tu adresuje do NMP.