Pobierz w formacie pdf download

Przedziwny sekret Różańca świętego aby się nawrócić i się zbawić - Trzeci dziesiątek

Spis treści

 

TRZECI DZIESIĄTEK

DOSKONAŁOŚĆ ŚWIĘTEGO RÓŻAŃCA W MEDYTACJI ŻYCIA I MĘKI NASZEGO PANA JEZUSA CHRYSTUSA

 

Dwudziesta pierwsza Róża

PIĘTNAŚCIE TAJEMNIC RÓŻAŃCA

60. Tajemnica jest czymś świętym i trudnym do zrozumienia. Wszystkie dzieła Jezusa Chrystusa są święte i Boskie, ponieważ On jest zarazem Bogiem i Człowiekiem. Wszystkie dzieła Matki Bożej są święte, ponieważ On jest najdoskonalszym ze wszystkich czystych stworzeń. Słusznie nazywa się dzieła Jezusa Chrystusa i Jego świętej Matki Tajemnicami, gdyż są one napełnione wieloma cudownościami, doskonałościami oraz głębokimi i subtelnymi pouczeniami, które Duch Święty odsłania duszom pokornym i prostym, owe Tajemnice czczącym.

     Dzieła Jezusa i Maryi można by jeszcze nazwać cudownymi kwiatami, których zapach i piękno znają jedynie ci, co się do nich zbliżają, wąchają i otwierają poprzez uważną i wnikliwą medytację.

61. Święty Dominik podzielił życie Jezusa Chrystusa i Matki Bożej na piętnaście Tajemnic, ukazujących nam Ich cnoty i Ich najważniejsze czyny jakby w piętnastu obrazach, których treść ma służyć nam za regułę i przykład postępowania w naszym życiu. To jest piętnaście płonących pochodni, mających kierować naszymi krokami w tym życiu; piętnaście błyszczących luster, aby poznać Jezusa i Maryję, aby poznać samych siebie i aby rozpalić ogień Ich miłości w naszych sercach; piętnaście palenisk, aby nas całkowicie spalić w Ich Boskich płomieniach.

     Matka Boża nauczyła świętego Dominika tego doskonałego sposobu modlitwy i zaleciła mu, zachęcać do niej, ażeby rozbudzała ona pobożność u chrześcijan i odnawiała w ich sercach miłość Jezusa Chrystusa. Maryja pouczyła też błogosławionego Alana de la Roche:

To jest modlitwa bardzo pożyteczna – powiedziała mu – i jest to służba bardzo mi miła, aby odmawiać sto pięćdziesiąt Pozdrowień Anielskich. Jednak podoba mi się o wiele bardziej i o wiele lepiej zrobią ci którzy, kiedy połączą pozdrowienie z z rozmyślaniem nad życiem, Męką i Chwałą Jezusa Chrystusa, ponieważ owa medytacja stanowi duszę tej modlitwy.

    Rzeczywiście, bez rozważania świętych Tajemnic naszego zbawienia Różaniec, byłby jakby ciałem bez duszy, doskonałą materią bez formy, jaką jest medytacja wyróżniająca go spośród innych nabożeństw.

62. PIERWSZA CZĘŚĆ RÓŻAŃCA zawiera pięć Tajemnic, z których pierwsza to Zwiastowanie Archanioła Gabriela Najświętszej Maryi Pannie; druga – Nawiedzenie świętej Elżbiety; trzecia to Narodzenie Jezusa Chrystusa; czwarta – Ofiarowanie Dzieciątka Jezus w świątyni; piąta – Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni pomiędzy uczonymi. Nazywa się owe Tajemnice Tajemnicami radosnymi z powodu radości, jaką dały całemu wszechświatu. Matka Boża i aniołowie byli napełnieni radością w szczęsnej chwili, kiedy to wcielił się Syn Boga. Święta Elżbieta i święty Jan Chrzciciel byli napełnieni radością z powodu nawiedzenia przez Jezusa i Maryję. Niebo i ziemia rozradowały się w czasie narodzin Zbawiciela. Symeon został pocieszony i napełniony radością, kiedy w ramionach trzymał Jezusa. Uczonych wypełnił podziw gdy słuchali odpowiedzi Jezusa; a któż wypowie radość Maryi i Józefa, odnajdujących Jezusa po trzech dniach poszukiwań?

63. DRUGA CZĘŚĆ RÓŻAŃCA również składa się z pięciu Tajemnic, które nazywa się Tajemnicami bolesnymi, ponieważ przedstawiają nam Chrystusa przybitego smutkiem, pokrytego ranami, hańbie, boleści i udręczeniu. Pierwszą z Tajemnic stanowi modlitwa Jezusa i Jego Męka w Ogrodzie Oliwnym; drugą – Jego Biczowanie; trzecią – Jego Ukoronowanie cierniem; czwartą – Niesienie Krzyża; piątą – Jego Ukrzyżowanie i Jego śmierć na Kalwarii.

64. TRZECIA CZĘŚĆ RÓŻAŃCA zawiera pięć pozostałych Tajemnic, które nazywa się Tajemnicami chwalebnymi, ponieważ rozmyślamy o Jezusie i Maryi w triumfie i chwale. Pierwszą stanowi Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa; drugą – Jego Wniebowstąpienie; trzecią – Zesłanie Ducha Świętego na apostołów; czwartą – Wniebowzięcie chwalebnej Maryi Panny; piątą – Jej Ukoronowanie.

     Oto piętnaście wonnych kwiatów mistycznego krzewu różanego, nad którymi pobożne dusze zatrzymują się jak mądre pszczoły, aby z nich czerpać cudowny sok i tworzyć zeń miód solidnej pobożności.

 

Dwudziesta druga Róża

MEDYTACJA TAJEMNIC UPODOBNIA NAS DO JEZUSA

65. Główną troską pobożnej duszy jest dążenie do doskonałości. Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane30, mówi nam wielki Apostoł. Ten obowiązek jest zawarty w wieczystym dekrecie naszego przeznaczenia, jako jedyny nakazany sposób, ażebyśmy zdołali osiągnąć wieczną chwałę. Święty Grzegorz z Nyssy z wdziękiem mówi, że jesteśmy malarzami. Nasza dusza to czekające na pędzel płótno; cnoty są kolorami, jakie mają uwidocznić jej blask, a kopiowany oryginał, to Jezus Chrystus, który doskonale obrazuje Ojca Przedwiecznego. Zatem jak malarz - pragnąc, by portret był jak najbardziej wierny – stawia przed sobą oryginał i przy każdym wykonanym pociągnięciu pędzla, nań spogląda, tak i chrześcijanin musi zawsze mieć przed oczyma życie i cnoty Jezusa Chrystusa, ażeby nic nie powiedzieć, niczego nie pomyśleć i nie zrobić, co by nie było z Nim w zgodzie.

66. Ażeby nam dopomóc w ważnym dziele wypełnienia naszego przeznaczenia, Matka Boża nakazała świętemu Dominikowi przedstawia wiernym odmawiającym Różaniec święte Tajemnice Jezusa Chrystusa, nie tylko po to by Go adorowali i wychwalali, ale - przede wszystkim, żeby modelowali swoje życie i swoje działania według Jego wzoru. Otóż, tak, jak dzieci uczą się naśladując rodziców, patrząc na nich i rozmawiając z nimi; jak uczeń spoglądając na pracującego mistrza uczy się wykonywania dzieła, podobnie też wierni bracia Różańca, rozważając głęboko i nabożnie cnoty Jezusa Chrystusa w piętnastu Tajemnicach Jego życia, stają się podobni do tego Boskiego Mistrza z pomocą łaski i za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny.

67. Jeżeli Mojżesz przekazał hebrajskiemu narodowi polecenie od samego Boga, żeby ten nie zapomniał o łaskach, jakimi został przez Niego obdarzony, o ileż słuszniej Syn Boży może nam polecić, abyśmy wyryli w sercach i mieli stale przed oczyma Tajemnice Jego życia, Jego Męki i chwały, którymi się z nami podzielił i przez które ukazał nam ogrom swej miłości dla naszego zbawienia. Wszyscy, co drogą zdążacie, przyjrzyjcie się, patrzcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza31(...). Wspomnijcie na moje ubóstwo i moje poniżenie, wspominajcie na piołun i gorycz, które spożyłem dla was w czasie swojej męki.

     Te słowa i wiele innych, jakie można by przytoczyć, przekonują nas wystarczająco do tego, że mamy obowiązek, nie tylko głośno odmawiać Różaniec na cześć Jezusa Chrystusa i Matki Bożej ale i medytować nad świętymi tajemnicami.

 

Dwudziesta trzecia Róża

RÓŻANIEC WSPOMNIENIE ŻYCIA I ŚMIERCI JEZUSA

68. Jezus Chrystus, Boski Oblubieniec naszych dusz, nasz drogi Przyjaciel, chce, byśmy pamiętali o Jego dobrodziejstwach i cenili Go nade wszystko. Jest ogromną radością Jego, jak również Matki Bożej i wszystkich Świętych w Niebie, gdy medytujemy pobożnie i z uczuciem nad świętymi Tajemnicami Różańca, które stanowią najlepsze odzwierciedlenie Jego do nas miłości i najbogatsze prezenty, jakie mógłby nam dać. Dzięki takim właśnie prezentom sama Matka Boża i wszyscy Święci doznają chwały.

     Błogosławiona Aniela z Foligno modliła się pewnego dnia do naszego Pana, pytając, poprzez jakie ćwiczenia duchowe mogłaby najbardziej Go uczcić. Objawił się Jej przybity do krzyża i powiedział: Moja córko, popatrz na moje rany. Nauczyła się od tego słodkiego Mistrza, że nic nie jest Mu bardziej miłe, niż medytowanie nad Jego ranami. Następnie pokazał Jej rany swojej głowy, a także różne szczegóły swej Męki i powiedział: Przecierpiałem to wszystko dla Twojego zbawienia: cóż możesz uczynić, co byłoby równe mojej miłości dla ciebie?

69. Święta Ofiara Mszy czci Świętą Trójcę, ponieważ uobecnia Mękę Jezusa Chrystusa, my zaś ofiarujemy zasługi Jego posłuszeństwa, Jego cierpienia i Jego Krwi. Poprzez to cały Dwór Niebieski otrzymuje niezmierzoną chwałę. Kilku doktorów teologi, wraz ze świętym Tomaszem, mówi nam, że z tego samego powodu Dwór Niebieski cieszy się, będąc w Komunii z wiernymi, ponieważ Najświętszy Sakrament jest pamiątką Męki i śmierci Jezusa Chrystusa. W ten oto sposób lud uczestniczy w jego owocach i przyspiesza swoje zbawienie.

     Otóż, święty Różaniec odmawiany wraz z medytacją nad świętymi Tajemnicami, to ofiara dziękczynienia Bogu za dobrodziejstwa naszego Odkupienia i nabożne wspomnienie cierpienia, śmierci i chwały Jezusa Chrystusa. Jest więc prawdą, że Różaniec oddaje cześć i sprawia wielką radość Jezusowi Chrystusowi, Matce Bożej i wszystkim Błogosławionym, ponieważ nie pragną oni niczego więcej dla naszego wiecznego szczęścia niż widzieć nas zajętych tym ćwiczeniem, tak chwalebnym dla naszego Zbawiciela i zbawiennym dla nas.

70. Ewangelia zapewnia nas, że grzesznik, który się nawraca i pokutuje, sprawia radość wszystkim aniołom33. Jeżeli, aby uradować aniołów, wystarcza, że jeden grzesznik porzuca grzechy i czyni pokutę, jakaż wesołość, jakież rozradowanie będzie na całym Dworze Niebieskim, jakaż chwała dla samego Jezusa Chrystusa – widzieć nas, tu, na ziemi, rozważających pobożnie i z miłością Jego poniżenie, Jego udręczenie, Jego okrutną i haniebną śmierć? Czy coś skuteczniej może nas poruszyć i zachęcić do szczerej pokuty?

     Chrześcijanin, który nie rozważa Tajemnic Różańca, wykazuje się dużą niewdzięcznością wobec Jezusa Chrystusa i ma niewielki szacunek wobec tego wszystkiego, co Boski Zbawca wycierpiał dla zbawienia świata. Postawa takiego chrześcijanina zdaje się mówić, że nie zna on życia Jezusa Chrystusa i mało się trudzi, aby się dowiedzieć, co On robił, co wycierpiał, ażeby nas zbawić. Ów chrześcijanin – gdy nie zna Jezusa Chrystusa albo o Nim zapomina – powinien się mocno obawiać, że może być przez Niego odrzucony w dniu sądu z tym zarzutem: Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was.

     Rozważajmy więc – poprzez święty Różaniec – życie i cierpienia naszego Zbawiciela, nauczmy się poznawać Go dobrze i rozumieć Jego dobrodziejstwa, ażeby On nas uznał za swoje dzieci i za przyjaciół w dniu Sądu.

 

Dwudziesta czwarta Róża

ROZWAŻANIE TAJEMNIC RÓŻAŃCA JEST NAJLEPSZYM SPOSOBEM NA OSIĄGNIĘCIE DOSKONAŁOŚCI

71. Święci wnikliwie studiowali życie Jezusa Chrystusa. Medytowali nad Jego cnotami i cierpieniem i tym sposobem doszli do doskonałości chrześcijańskiej. Święty Bernard zaczął od tego ćwiczenia i wytrwał w nim wiernie: Od początku mojego nawrócenia – mówił on – ułożyłem bukiet z mirry, złożony z boleści mojego Zbawiciela; położyłem ten bukiet na swoim sercu myśląc o biczach, o cierniach i o gwoździach Męki Pańskiej. Codziennie całym sercem będę rozmyślał o tych tajemnicach.

     To była również praktyka świętych męczenników. Podziwiamy, jak wychodzili triumfalnie z najbardziej okrutnych udręczeń. Lecz skąd mogła pochodzić ta godna podziwu wytrwałość męczenników – mówi święty Bernard – jeżeli nie z ran Jezusa Chrystusa, o których tak często rozmyślali? Gdzie przebywały dusze tych szlachetnych atletów, kiedy płynęła ich krew i gdy cierpienie miażdżyło ich ciała? Ich dusze przebywały w ranach Jezusa Chrystusa i te rany czyniły ich niezwyciężonymi.

72. Najświętsza Matka Zbawiciela przez całe swe życie zajmowała się rozważaniem cnót i cierpień swojego Syna. Kiedy usłyszała radosny kantyk aniołów w czasie Jego narodzenia, gdy zobaczyła pasterzy, którzy adorowali Go w stajni, Jej dusza została napełniona podziwem i rozmyślała o tych wszystkich cudach. Porównywała wielkość wcielonego Słowa z Jego głębokim poniżeniem; żłóbek i słomę z tronem i łonem Jego Ojca; moc Boga ze słabością dziecka; Jego mądrość z Jego prostotą.

73. Matka Boża powiedziała pewnego dnia świętej Brygidzie: Kiedy kontemplowałam piękno, skromność i mądrość mojego Syna, moja dusza była uniesiona radością. A gdy rozmyślam o Jego rękach i Jego stopach, które miały być przebite gwoździami, wylewałam morze łez, serce mi się rozdzierało ze smutku i bólu.

     Po Wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa, Matka Boża spędziła resztę życia na nawiedzaniu tych miejsc, jakie ten Boski Zbawca uświęcił swoją obecnością i swym cierpieniem. Tam rozważała bezgraniczną Jego miłość i okrucieństwo Jego Męki.

     To była też nieprzerwana praktyka Marii Magdaleny w okresie trzydziestu lat, gdy mieszkała w Saint-Baume. Wreszcie, jak mówi święty Hieronim, było to też nabożeństwo pierwszych chrześcijan. Ze wszystkich krajów świata przyjeżdżali oni do Ziemi Świętej, aby głębiej wyryć w swych sercach miłość i pamięć o Zbawicielu ludzkości poprzez przedmioty i miejsca, które On uświęcił swoim narodzeniem, swoją pracą, cierpieniem i śmiercią.

74. Wszyscy chrześcijanie mają jedną tylko wiarę, wielbią jednego tylko Boga; wszyscy oczekują na tę samą szczęśliwość w Niebie. Znają tylko jednego Pośrednika, którym jest Jezus Chrystus. Wszyscy muszą więc naśladować ten Boski wzorzec i w tym celu rozważać Tajemnice Jego życia, cnót i chwały. Błędne jest myślenie, że rozpamiętywanie prawd wiary i Tajemnic Jezusa Chrystusa dotyczy jedynie księży, zakonników oraz tych którzy chcieli wycofać się spośród tumultu tego świata. Jeśli zakonnicy i duchowni są zobowiązani do medytacji nad wielkimi prawdami naszej religii, aby godnie odpowiedzieć na swe powołanie, ludzie tego świata są do tego niemniej zobowiązani, aby nie pobłądzili tam, gdzie przebywają. Muszą więc być uzbrojeni poprzez częste wspominanie życia, cnót i cierpienia naszego Zbawiciela, przedstawionych w piętnastu Tajemnicach świętego Różańca.

 

Dwudziesta piąta Róża

BOGACTWO ŚWIĘTOŚCI ZAWARTE W MODLITWACH I MEDYTACJI RÓŻAŃCA

75. Nikt nigdy nie pojmie niezmierzonego bogactwa świętości, zawartego w modlitwach i Tajemnicach świętego Różańca. Owo rozważanie tajemnic życia i śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa jest dla tych wszystkich, którzy je praktykują, źródłem najwspanialszych owoców.

Dziś domagamy się rzeczy, które są dla nas uderzające, wzruszają nas pozostawiają w nas głębokie wrażenia. Cóż jest na świecie bardziej wzruszającego niż ta wspaniała historia naszego Odkupiciela, rozgrywająca się przed naszymi oczyma w piętnastu obrazach; przypominając nam wielkie wydarzenia życia, śmierci i chwały Zbawiciela świata? Jakie modlitwy są doskonalsze i bardziej wzniosłe niż Modlitwa Pańska i Pozdrowienie Anielskie? To w nich są zawarte wszystkie nasze pragnienia, wszystkie nasze potrzeby.

76. Rozważanie Tajemnic Różańca jest ze wszystkich modlitw najłatwiejsze, ponieważ różnorodność cnót oraz życie Jezusa Chrystusa, które się studiuje i odtwarza, wspaniale wzmacnia ducha i zapobiega roztargnieniu. Uczeni znajdują w tych formułach najgłębszą doktrynę, a ludzie prości pouczenia dla nich przystępne.

     Trzeba przejść przez tę łatwą medytację, zanim wzniesie się na poziom bardziej uduchowionej kontemplacji. Taka właśnie jest myśl świętego Tomasza z Akwinu i jego rada, którą on nam daje, mówiąc, że najpierw należy ćwiczyć, jak na polu bitwy, nabywanie wszelkich cnót, których doskonały wzorzec znajdujemy w Tajemnicach Różańca. To tu właśnie, jak mówi uczony Kajetan, osiągamy głębokie zjednoczenie z Bogiem, bez którego kontemplacja jest jedynie złudzeniem zdolnym zwieść duszę.

77. Gdyby fałszywi mistycy naszych czasów poszli za tą radą, nie upadliby tak nisko i nie wywołali tylu skandali swoją pobożnością. To dziwna iluzja podpowiedziana przez szatana, iż są modlitwy bardziej wzniosłe niż Pater i Ave. Przyznaję, że nie koniecznie trzeba, je odmawiać głośno i modlitwa myślna jest w pewnym sensie doskonalsza niż modlitwa ustna. Jednak zapewniam cię, że bardziej niebezpieczne, by nie powiedzieć zgubne, jest dobrowolne porzucenie Koronki czy Różańca, pod pretekstem doskonalszego zjednoczenia z Bogiem. Dusza pyszna, która w głębi serca robi wszystko, co może, by wznieść się na uduchowiony poziom modlitw ludzi świętych, lecz – zwodzona przez diabła - pogardza i porzuca dawne modlitwy, dobre, jak sądzi, dla pospólstwa, jest biedna i zagubiona. Sama zatyka uszy na te modlitwy, na Pozdrowienie Anielskie, a nawet na modlitwę, którą Bóg ułożył, praktykował i zalecił: ; i w ten sposób wpada z iluzji w iluzję, z przepaści w przepaść.

78. Uwierz mi, mój drogi współbracie w Różańcu! Czy chcesz wspiąć się na wyższy poziom modlitwy bez uszczerbku i bez iluzji szatana, tak powszechnych dla ludzi pobożnych? Odmawiaj codziennie, jeżeli możesz cały Różaniec albo przynajmniej jedną część. Z Bożą łaską już to robisz? Jeżeli chcesz w tym wytrwać i wzrastać w pokorze, zachowaj praktykę świętego Różańca, ponieważ dusza, która odmawia codziennie Różaniec nigdy nie popadnie całkowicie w herezję i nigdy nie zostanie zwiedziona przez diabła: to jest stwierdzenie, które podpisałbym własną krwią.

     Jeżeli jednak Bóg, w swoim wielkim miłosierdziu, w trakcie odmawiania Różańca, przyciąga cię równie silnie jak niektórych świętych, poddaj się Jego przyciąganiu i pozwól Mu działać, modlić się w tobie i odmawiać Różaniec na Jego sposób. I niech ten ci wystarczy w ciągu dnia. Ale jeżeli jedynie pozostajesz na aktywnej kontemplacji albo trwasz na zwykłej modlitwie, pełnej Bożego pokoju, obecności Boga i miłości, masz jeszcze mniej powodów, żeby opuścić Różaniec. Z pewnością nie cofniesz się w modlitwie i cnotach, odmawiając go. Przeciwnie, będzie on dla ciebie wspaniałą pomocą, prawdziwą drabiną Jakuba, o piętnastu szczeblach, po których przejdziesz od cnoty do cnoty, od światła do światła, i dojdziesz z łatwością, bez złudzeń, do pełni wieku Jezusa Chrystusa.

 

Dwudziesta szósta Róża

RÓŻANIEC, WZNIOSŁA MODLITWA

79. Strzeż się, by nie naśladować uporu owej pobożnej kobiety w Rzymie, o której Cudowności Różańca tyle mówią. Była to osoba tak pobożna i tak gorliwa, że zadziwiała swoim życiem religijnym najbardziej ascetycznych duchownych z Kościoła Bożego.

     Chcąc zasięgnąć rady świętego Dominika, wyspowiadała się u niego. Święty zadał jej za pokutę odmówienie jednego Różańca, radząc, by odmawiała go codziennie. Ona zaczęła się tłumaczyć, że ma już stałe praktyki: że codziennie chodzi na Stacje w Rzymie36, nosi włosiennicę, biczuje się kilka razy w tygodniu, pości i ma inne pokuty. Święty Dominik nakłaniał ją i przynaglał, by usłuchała jego rady; ona nie chciała nawet o tym słyszeć i odeszła od konfesjonału oburzona na sposób postępowania tego nowego kierownika duchowego, chcącego zachęcić ją do nabożeństwa, w którym nie mogła zasmakować.

     Ale oto, modląc się, zostaje uniesiona w duchu i widzi swoją duszę zobowiązaną do stawienia się przed Najwyższy Sąd. Święty Michał kładzie wszystkie jej pokuty i modlitwy na jedną szalę wagi, na drugą zaś – wszystkie grzechy i niedoskonałości. Szala dobrych uczynków unosi się i nie może przeważyć tych grzechów i niedoskonałości. Przestraszona, błaga o miłosierdzie. Zwraca się do Matki Bożej, swojej orędowniczki, która wrzuca na szalę z dobrymi dziełami jeden tylko Różaniec, odmówiony przez ową kobietę za pokutę. Był tak ciężki, że przeważył wszystkie grzechy, jak również wszystkie dobre czyny. Jednocześnie kobieta zostaje upomniana przez Matkę Bożą, że ongiś nie chciała iść za radą Jej sługi, Dominika, czyli co dnia odmawiać Różańca... Odzyskawszy zmysły, kobieta poszła rzucić się do stóp świętego Dominika, opowiedziała mu, co się wydarzyło, poprosiła o wybaczenie jej niedowiarstwa i obiecała, że będzie odmawiać Różaniec codziennie. Tym sposobem doszła do doskonałości chrześcijańskiej i do wiecznej chwały.

     Ludzie pobożni, modlący się, nauczcie się z tego przykładu siły, ceny i znaczenia nabożeństwa świętego Różańca połączonego z medytacją nad Tajemnicami!

80. Któż był bardziej uduchowiony w modlitwie niż święta Magdalena, codziennie unoszona przez anioły do nieba, pozostająca niegdyś w szkole Jezusa Chrystusa i Jego świętej Matki? Jednakże pewnego dnia, kiedy Magdalena prosiła Boga o sposób aby zwiększyć swą miłość i osiągnąć wyższą doskonałość, przyszedł do niej od Boga Archanioł Michał, mówiąc, że nie zna lepszego sposobu nad rozważanie Tajemnic bolesnych, które ona widziała na własne oczy na Kalwarii.

     Niech przykład świętego Franciszka Salezego, tego wielkiego kierownika dusz swojej epoki, zobowiąże cię do przyłączenia się do tak świętego Bractwa, ponieważ, chociaż był wielkim świętym, przyrzekł on odmawiać cały Różaniec co dnia, tak długo, jak będzie żył.

     Święty Karol Boromeusz również odmawiał go codziennie i gorąco zalecał to nabożeństwo swym kapłanom i klerykom w seminariach oraz całemu swemu ludowi.

     Święty Pius V, jeden z największych papieży, jacy rządzili Kościołem, co dnia odmawiał Różaniec. Święty Tomasz z Villeneuve, arcybiskup z Walencji, święty Ignacy, święty Franciszek Ksawery, święty Franciszek Borgiasz, święta Teresa, święty Filip Nereusz oraz kilkoro innych wielkich ludzi, których pomijam milczeniem, celowali w tym nabożeństwie. Idź za ich przykładem. Twoi kierownicy duchowi będą z tego zadowoleni. I jeżeli uświadomią sobie, jakie owoce możesz otrzymać, pierwsi będą cię do tego namawiać.

 

Dwudziesta siódma Róża

DOBRODZIEJSTWA RÓŻAŃCA

81. Żeby cię jeszcze bardziej zachęcić do owego nabożeństwa wielkich świętych, dorzucę, że Różaniec, odmawiany z medytacją Tajemnic:

1. prowadzi nas stopniowo do doskonałej znajomości Jezusa Chrystusa;

2. oczyszcza nasze dusze z grzechu;

3. czyni nas zwycięskimi nad wszystkimi wrogami;

4. ułatwia praktykowanie cnót;

5. rozpala w nas miłość Jezusa Chrystusa;

6. wzbogaca nas w łaski i zasługi;

7. daje nam możliwości spłacenia długu Bogu i ludziom;

8. wreszcie, pozwala nam na otrzymanie od Boga wszelkiego rodzaju łask.

82. Poznanie Jezusa Chrystusa jest największą wiedzą chrześcijan i znajomością zbawienia; przewyższa – jak mówi święty Paweł – wartości i doskonałości wszystkich nauk ludzkich37:

• godnością podmiotu, którym jest Bóg-Człowiek, w obecności którego wszechświat jest jedynie kroplą rosy albo ziarnkiem piasku;

• swoją pożytecznością, gdyż nauki ludzkie napełniają nas tylko wiatrem i dymem pychy;

• swoją koniecznością, ponieważ nie można być zbawionym, jeżeli nie zna się Jezusa Chrystusa; a ten będzie zbawiony, mimo że nie zna innych nauk kto, by został oświecony tylko nauką Jezusa Chrystusa.

     Błogosławiony jest Różaniec, który daje nam tę wiedzę i poznanie Jezusa Chrystusa, pozwalając medytować nad Jego życiem, śmiercią, Męką i chwałą! Królowa Saba, podziwiając mądrość Salomona, wykrzyknęła: Szczęśliwe twoje żony, szczęśliwi twoi słudzy! Oni stale znajdują się przed twoim obliczem i wsłuchują się w twoją mądrość!38 Jeszcze szczęśliwsi są ci, którzy rozważają życie, cnoty, cierpienia i chwałę Zbawiciela, ponieważ tym sposobem uzyskują oni doskonałą wiedzę, na czym polega życie wieczne: Haec est vita aeterna.

83. Matka Boża wyjawiła błogosławionemu Alanowi, że jak tylko święty Dominik zaczął głosić wartość świętego Różańca, zaraz też zatwardziali grzesznicy nawrócili się i gorzko płakali nad swoimi zbrodniami. Nawet małe dzieci czyniły niezwykłe akty pokutne. Wszędzie tam, gdzie upowszechniał święty Różaniec, żarliwość była tak wielka, iż grzesznicy odmieniali postępowanie i stawali się dla wszystkich dobrym przykładem przez pokutę i poprawę życia.

     Jeżeli czujesz, że sumienie wyrzuca ci pewne grzechy, weź Różaniec i odmów jego cząstkę na cześć Tajemnic życia, Męki albo chwały Jezusa Chrystusa. I bądź pewien, że kiedy ty będziesz odmawiać i czcić te Tajemnice, On pokaże swoje święte rany Ojcu w Niebie, ujmie się za tobą i otrzymasz dar skruchy oraz odpuszczenie grzechów. Powiedział On pewnego razu błogosławionemu Alanowi: Gdyby ci biedni grzesznicy odmawiali często Różaniec, uczestniczyliby w zasługach mojej męki i, jako ich orędownik, złagodziłbym Bożą sprawiedliwość.

84. To życie jest ciągłą wojną40 i ciągłą pokusą. Mamy do czynienia nie z przeciwnikiem z krwi i kości, lecz z samymi mocarzami piekła41. Jakąż lepszą broń weźmiemy, żeby ich zwyciężyć, jeśli nie Modlitwę, której nas nauczył sam wielki Mistrz; nie Pozdrowienie Anielskie, które wypędziło demony, zniszczyło grzech i odnowiło świat; jeżeli nie rozmyślanie nad życiem, nad Męką Jezusa Chrystusa; wreszcie – nie myśl, w którą mamy się uzbroić, jak nam nakazuje święty Piotr42, aby nas obronić przed tymi samymi nieprzyjaciółmi, których on już pokonał, a którzy nas atakują codziennie?

     Odkąd szatan, mówi kardynał Hugues, został pokonany przez pokorę i Mękę Jezusa Chrystusa, prawie nie może zaatakować duszy uzbrojonej w medytację nad Jego Tajemnicami, a jeżeli jednak zaatakuje, zostaje haniebnie zwyciężony.

85.. Obleczcie się więc w tę Bożą zbroję świętego Różańca, a zmiażdżycie głowę szatana i nie ulegniecie pokusom. Wynika stąd, że Różaniec, nawet jako przedmiot, jest postrachem dla diabła. Święci się nim posługiwali, żeby zakuć demona w kajdany. Poświadcza to kilka opowieści.

86. Pewien człowiek, mówi błogosławiony Alan, na próżno próbował wszelkiego rodzaju pobożnych praktyk, by uwolnić się od złego ducha, który go atakował. Wreszcie postanowił zawiesić Różaniec na szyi, co przyniosło mu ulgę. A ponieważ zauważył, że kiedy zdejmował go z szyi, diabeł okrutnie go męczył, postanowił nosić go dzień i noc. To odgoniło diabła na zawsze, ponieważ nie mógł znieść tak straszliwego łańcucha. Błogosławiony Alan świadczy, że uwolnił w ten sposób wielu opętanych, zakładając im Różaniec na szyję.

87. Jean Amât z zakonu świętego Dominika głosił rekolekcje wielkopostne w królestwie Aragonii. Przyprowadzono mu dziewczynę opętaną przez demona. Kiedy kilka razy na próżno przeprowadził egzorcyzmy, nałożył jej różaniec na szyję. Natychmiast zaczęła wydawać straszliwe krzyki i wrzaski: Zdejmijcie, zdejmijcie te paciorki, które mnie katują. W końcu ojciec, z litości nad dziewczyną, zdjął jej różaniec z szyi. Następnej nocy, kiedy odpoczywał w łóżku, demony, co opętały tamtą dziewczynę, przyszły do niego, ziejąc wściekłością. On jednak swoim różańcem, trzymanym w ręku, mimo starań, jakie diabły czyniły, żeby mu go wyrwać, wychłostał je, jak należy, i wygonił, mówiąc: Święta Maryjo, Matko świętego Różańca, przyjdź mi z pomocą. Nazajutrz, gdy szedł do kościoła, spotkał tę młodą dziewczynę, jeszcze opętaną. Jeden z szatanów zaczął wyśmiewać się z niego: Ach, bracie, gdybyś nie miał różańca, ładnie byśmy cię urządzili. Wtedy Ojciec zarzucił znowu różaniec na szyję dziewczyny mówiąc: Przez Najświętsze Imię Jezusa i Maryi, Jego świętej Matki, i przez moc Najświętszego Różańca, rozkazuję wam, duchy nieczyste, żebyście wyszły z tego ciała natychmiast. W tym momencie diabły zostały zmuszone do posłuszeństwa i dziewczyna została uwolniona.

     Te fakty pokazują nam, jaka jest siła świętego Różańca, żeby przezwyciężyć wszelkiego rodzaju pokusy sztanów i wszelkiego rodzaju grzechy, ponieważ błogosławione paciorki Różańca zmuszają je do ucieczki.

 

Dwudziesta ósma Róża

ZBAWIENNE NASTĘPSTWA SPOWODOWANE ROZWAŻANIEM MĘKI PAŃSKIEJ

88. Święty Augustyn zapewnia, że nie istnieje ćwiczenie bardziej owocne i bardziej przydatne dla zbawienia niż częste wspominanie cierpień naszego Pana.

     Błogosławiony Albert Wielki, nauczyciel świętego Tomasza, dowiedział się w objawieniu, iż zwykłe wspomnienie albo rozważanie męki Jezusa Chrystusa jest dla chrześcijanina bardziej zasługujące na uznanie niż poszczenie o chlebie i wodzie w każdy piątek roku, albo biczowanie się dyscypliną aż do krwi co tydzień, czy codzienne odmawianie psalmów. Jaka jest przeto z kolei zasługa Różańca, który upamiętnia całe życie i Mękę naszego Pana?

     Matka Boża wyjawiła pewnego dnia błogosławionemu Alanowi de la Roche, że po świętej Ofierze Mszy, która jest największą i najbardziej żywą Pamiątką Męki Jezusa Chrystusa, nie ma nabożeństwa bardziej doskonałego i bardziej zasługującego na uznanie niż Różaniec, który jest jakby drugą pamiątką i odzwierciedleniem życia i Męki Jezusa Chrystusa44.

89. Kapłan Dorland donosi, iż pewnego dnia Matka Boża powiedziała godnemu szacunku Dominikowi, kartuzowi, oddanemu nabożeństwu świętego Różańca, przebywającemu w Trewirze w 1481 roku: Za każdym razem, gdy chrześcijanin w stanie łaski odmawia Różaniec, medytując nad Tajemnicami życia i Męki Jezusa Chrystusa, otrzymuje on pełne i całkowite odpuszczenie wszystkich grzechów. Powiedziała również błogosławionemu Alanowi: Wiedz, że choć są już liczne odpusty udzielone memu Różańcowi, ja wzbogacę go jeszcze więcej za każdą pięćdziesiątkę Zdrowaś, Maryjo, dla tych, co będą odmawiać go bez grzechu śmiertelnego i pobożnie, na kolanach. Dla tego kto wytrwa w odmawianiu do go zachowując wszystkie wskazania i medytując nad jego Tajemnicami, dla tego na końcu jego życia w nagrodę za tę przysługę wyjednam pełne darowanie wszystkich kar i odpuszczenie wszystkich grzechów. I niech ci się to nie wydaje niemożliwe. To jest dla mnie łatwe, ponieważ jestem Matką Króla Niebieskiego, który nazywa mnie Pełną Łaski; i jeżeli jestem nią napełniona, to szeroko wyleję ją na moje drogie dzieci.

90. Święty Dominik był tak bardzo przekonany o skuteczności i zasługach świętego Różańca, że prawie nie dawał innej pokuty tym, których spowiadał. Spowiednicy także powinni iść śmiało śladami tego wielkiego świętego i zadawać penitentom za pokutę raczej Różaniec, z rozważaniem świętych Tajemnic, aniżeli inne pokuty, które nie mają aż takiej wartości, ani nie są podobnie miłe Bogu. Dzięki tamtym bowiem dusze nie mogą aż tak wzrastać w cnotach. Tamte nie są też aż tak tak skuteczne, żeby owe dusze nie mogły ponownie popaść w grzech. Ponadto, jeszcze gdy odmawiamy Różaniec, zyskujemy mnóstwo odpustów, których nie przypisano innym nabożeństwom.

91. Z pewnością – mówi opat Blozjusz – Różaniec połączony z medytacją nad życiem i Męką jest bardzo miły Jezusowi Chrystusowi i Matce Bożej oraz wystarczająco skuteczny, żeby otrzymać każdą łaskę. Możemy odmawiać go za siebie, jak również za tych, którzy są nam powierzeni, oraz w intencji Kościoła. Przystąpmy więc do nabożeństwa świętego Różańca we wszystkich naszych potrzebach, a z pewnością otrzymamy to, o co prosiliśmy Boga dla naszego zbawienia.

 

Dwudziesta dziewiąta Róża

RÓŻANIEC – WYBAWICIEL DUSZ

92. Idąc za myślą świętego Dionizego, nie ma nic bardziej Bożego, nic bardziej szlachetnego i Bogu milszego, niż współuczestniczenie w zbawieniu dusz i niszczenie zasadzek szatana, który stara się je zgubić; to jest przyczyna, dla której Syn Boga zszedł na ziemię. Zniszczył On królestwo szatana przez założenie Kościoła. Ów tyran odzyskał jednak siły i gwałtownie wdarł się w dusze herezją albigensów, poprzez nienawiść, rozłam i straszliwe przywary, którym kazał panować na tym świecie w XI wieku.

     Jakież jest lekarstwo na ów wielki nieład? Jak pokonać siły szatana? Matka Boża, opiekunka Kościoła, nie dała skuteczniejszego środka złagodzenia gniewu swojego Syna, ażeby wykorzenić herezję, zreformować obyczaje chrześcijan - niż Bractwo Świętego Różańca. Doświadczenie pokazało, że środek ten odnowił miłość, przystępowanie do sakramentów jak w pierwszych złotych wiekach Kościoła, zreformował obyczaje chrześcijańskie.

93. Papież Leon X oświadczył w swojej bulli, iż to Bractwo zostało założone na cześć Boga i Matki Bożej jako mur powstrzymujący nieszczęścia mające spłynąć na Kościół. Grzegorz XIII powiedział, że Różaniec został dany przez Niebo jako środek na złagodzenie Bożego gniewu i błaganie o wstawiennictwo Matki Bożej. Juliusz III stwierdził, święty Różaniec powstał, żeby szerzej otworzyć nam Niebo przez przychylność Matki Bożej. Paweł III i święty Pius V zadeklarowali, że Różaniec został ustanowiony i dany wiernym dla skuteczniejszego uzyskania pokoju i pocieszenia duchowego. Któż zaniedba wstąpienie do Bractwa ustanowionego w tak szlachetnym celu?

94. Ojciec Dominik, kartuz, wielce poważający świętego Różańca, zobaczył pewnego dnia otwarte Niebo i cały Dwór Niebieski ustawiony w budzący podziw porządek. I usłyszał Różaniec śpiewany na wspaniałą melodię, czczący w każdym dziesiątku jedną Tajemnicę życia, Męki i chwały Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Spostrzegł, że kiedy wybrańcy wymawiali święte imię Maryi, pochylali głowy, a kiedy wymawiali Imię Jezusa, klękali, oddając chwałę Bogu za wielkie dobrodziejstwa, które On uczynił w Niebie i na ziemi dzięki świętemu Różańcowi odmawianemu przez Bractwo. Zobaczył też, że modlili się za tych, co praktykują to nabożeństwo. Spostrzegł również niezliczoną ilość wieńców składających się z pięknych i wonnych kwiatów, przygotowanych dla tych, którzy odmawiają pobożnie święty Różaniec. Za każdym razem, gdy go odmawiają, zdobywają wieniec, w który zostaną przystrojeni w Niebie.

     Wizja owego pobożnego kartuza jest zgodna z tą, jaką miał jego umiłowany uczeń, kiedy zobaczył niezliczony tłum aniołów i świętych wielbiących i błogosławiących Jezusa Chrystusa za wszystko, co On zrobił i przecierpiał na tym świecie dla naszego zbawienia. Czyż nie to samo czynią pobożni Bracia Różańcowi?

95. Nie należy sobie wyobrażać, że Różaniec to modlitwa jedynie dla kobiet, dzieci i ludzi niewykształconych; jest także dla mężczyzn i to najgodniejszych. Odkąd święty Dominik zdał sprawę papieżowi Innocentemu III z polecenia, jakie otrzymał z Nieba, aby założyć to święte Bractwo, Ojciec Święty je zatwierdził, nakłonił świętego Dominika, by ten rozgłaszał wieść o nim i sam zapragnął doń należeć. Kardynałowie przyjęli je jako własne z tak wielkim zapałem, iż kardynał Lopez mógł powiedzieć: Nullus sexus, nulla aetas, nulla conditio ab oratione Rosarii subtraxit se: Żadna płeć, żaden wiek, żaden stan nie wyłącza z modlitwy różańcowej.

     Jak można zauważyć, w owym Bractwie znajdując się osoby różnego rodzaju: książęta, królowie, prałaci, kardynałowie, papieże i inni, których wymienienie zajęłoby zbyt wiele miejsca w tym krótkim zarysie. Drogi czytelniku, jeśli będziesz należał do tego Bractwa, będziesz miał współudział w jego pobożności, w łaskach otrzymywanych przezeń na ziemi i w jego chwale w Niebie: Cum quibus consortium vobis erit devotionis, erit et communio dignitatis.

 

Trzydziesta Róża

PRZYWILEJE BRACTW RÓŻAŃCOWYCH

96. Jeżeli przywileje, łaski i odpusty czynią jakieś Bractwo godnym polecenia, można powiedzieć, iż modlitwa różańcowa jest najbardziej godna polecenia przez Kościół, gdyż łączy się ona z największymi przywilejami i jest najbogatsza w odpusty. I nie ma chyba papieża, który – po jej ustanowieniu – nie otworzyłby skarbca Kościoła i nie nadał jej wielu przywilejów. A ponieważ przykład przekonuje lepiej niż słowa i korzyści, papieże nie mogli lepiej wyrazić szacunku do tego świętego Bractwa aniżeli sami doń przystępując.

     Oto wykaz odpustów, które papieże udzielili Bractwom Świętego Różańca, zatwierdzony 31 lipca 1679 r przez naszego Ojca Świętego, Papieża Innocentego XI, a otrzymany i dopuszczony do publikacji przez arcybiskupa Paryża 25 września tego samego roku45:

1. Odpust zupełny w dniu wejścia do Bractwa;

2. Odpust zupełny w godzinie śmierci;

3. Za każdą odmówioną Tajemnicę Różańca dziesięć lat odpustu i kar czyśćcowych;

4. Siedem dni odpustu za każdym razem, gdy członkowie pobożnie wymawiają święte Imiona Jezusa i Maryi;

5. Dla tych, co będą nabożnie uczestniczyć w procesji świętego Różańca siedem lat darowania kar czyśćcowych;

6. Dla tych, co w duchu prawdziwie pokutnym i wyspowiadani, w pierwszą niedzielę każdego miesiąca i w święta naszego Pana i Matki Bożej nawiedzą kaplicę Różańcową w kościele, w którym znajduje się Bractwo: odpust zupełny;

7. Dla tych, co uczestniczą w odmawianiu Salve Regina: sto dni odpustu;

8. Dla tych, co z pobożnością noszą jawnie święty Różaniec, dając przykład innym: sto dni odpustu;

9. Dla braci chorych, nie mogących przyjść do kościoła, po spowiedzi i po przyjęciu Komunii świętej, jeżeli odmówią cały Różaniec albo przynajmniej jedną Tajemnicę: odpust zupełny wyznaczony na dany dzień;

10. Ojcowie Święci w swojej wielkiej hojności wobec członków Bractw Świętego Różańca dali im możliwość zdobycia odpustów przy nawiedzeniu stacji w Rzymie polegającym na przystąpieniu do pięciu ołtarzy i odmówieniu przed każdym z nich 5 razy Pater i Ave w intencjach Kościoła. Jeżeli w tym kościele, w którym znajduje się Bractwo, jest tylko jeden ołtarz albo dwa, będą odmawiać 25 razy Pater i Ave przed każdym z ołtarzy.

97. Jest to dowód wielkiej przychylności dla Bractw Świętego Różańca, ponieważ w rzymskich kościołach, tam, gdzie znajdują się stacje, Bractwa te mogą zdobyć odpusty zupełne, uwolnić dusze z czyśćca i uzyskać kilka innych odpuszczeń, bez trudu, bez kosztów, bez opuszczania rodzinnego kraju. I nawet, jeśli w danym miejscu, gdzie żyją współbracia, nie ma ustanowionego Bractwa, zdobędą oni te odpusty, nawiedzając pięć ołtarzy w jakimkolwiek kościele, dzięki pozwoleniu papieża Leona X.

     Oto – dla osób spoza Rzymu – ustalone i wyznaczone przez Kongregację Odpustów dni w czasie których można zyskać odpust:

We wszystkie niedziele Adwentu, w trzy Suche Dni; w Wigilię Bożego Narodzenia, podczas Pasterki, Mszy o świcie i w ciągu dnia; w święto świętego Szczepana, świętego Jana Ewangelisty, rzezi Niewiniątek, Obrzezania; święto Trzech Króli, w niedzielę siedemdziesiątnicy, sześćdziesiątnicy i pięćdziesiątnicy i – począwszy od Środy Popielcowej, przez wszystkie dni aż do pierwszej niedzieli po Wielkanocy włącznie, przez trzy Dni Krzyżowe; w dniu Wniebowstąpienia, w wigilię Pięćdziesiątnicy i we wszystkie dni Oktawy oraz w czasie trzech Suchych Dni we wrześniu.

     Drogi współbracie w Różańcu, jest jeszcze wiele innych odpustów. Jeżeli chcesz je poznać, przeczytaj w streszczeniu odpustów przydzielanych Bractwom Różańca. Zobaczysz tam nazwiska papieży, lata i kilka innych danych, których ta broszura nie może pomieścić.

Informujemy, że obecnie obowiązuje nowy wykaz odpustów różańcowych :

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:

• W dniu przyjęcia do Żywego Różańca;

• Narodzenia Pana Jezusa;

• Ofiarowania Pańskiego;

• Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie;

• Zmartwychwstania Pańskiego;

• Wniebowzięcia Matki Bożej;

• w święto Królowej Różańca Świętego;

• w święto Niepokalanego Poczęcia Maryi

_______________

30Ef 5,1.

31Lm 1,12.

32Por. Lm 3,19.

33Por. Łk 15,10.

34Mt 25,12.

35Mt 6,9.

36Stare nabożeństwo polegające na odwiedzaniu kościołów stacyjnych miasta i odmawianiu modlitwy przypisanej każdemu z nich.

37Por. Flp 3,8.

381Krl 10,8.

39J 17,3.

40Por. Hi 7,1.

41Por. Ef 6,12.

42Por. 1P 4,1.

43Por. Ef 6,11.

44Zobacz 23. Różę.

45Z szacunku wobec tekstu oryginalnego zostawiliśmy tutaj tekst spisu odpustów, przytoczony przez świętego Ludwika Marię. Teraz spis ten jest już nieaktualny i został zastąpiony przez inny.