Shqyrtim mbi përshpirtërinë e vërtetë ndaj së lumes Marisë Virgjër

• 
• 

 

Shqyrtim mbi përshpirtërinë e vërtetë ndaj së lumes Marisë Virgjër

“Përgatitja për Mbretërinë e Jezu Krishtit ”

 

Hyrje

Maria në planin e shëlbimit dhe në jetën e Kishës

 

Përshpirtëria ndaj Marisë është e nëvojshme

1. Përmes Virgjërës tejet të shenjtë Jezu Krishti erdhi në botë; gjithashtu përmes saj duhet të mbretërojë në botë.

2. Maria jetoi një jetë plotësisht të thjeshtë; për këtë arsye Shpirti i Shenjtë dhe Kisha e quajnë Alma Mater – Nëna e thjeshtë dhe misterioze . Përvujtëria e saj qe aq e thellë sa që asgjë në tokë nuk e tërhiqte më fortë dhe më vijimisht se sa që t’i fshihet vetvetes dhe çdo krijese, për t’i qenë e njo-hur vetëm Hyjit.

3. Hyji i dëgjoi lutjet e saj me të cilat lutej që ta fshehë, ta varfërojë dhe ta përvujtërojë, kështu që me kënaqësi e fshehte nga shikimi i gati çdo krijese njerëzore në ngjizjen e saj, në jetën e saj, në fshehtësitë e saja dhe në ringjalljen dhe ngjitjen e saj në qiell. As vetë prindërit e saj nuk e njohën; edhe engjëjt shpesh pyetnin njëri - tjetrin: Kush është ajo? Sepse i Gjithëpushtetshmi ua fshihte; ose edhe nëse ua zbu-lonte ndonjë cilësi të saj, pra-pëseprapë shumë më shumë gjëra ua fshihte.

4. Hyjit Atë i pëlqeu që gjatë jetës së saj ajo të mos bënte asnjë mrekulli, bile jo të tilla që do ta mreku-llonin mbarë botën, edhe pse ia kishte dhënë aftësinë mrekullibërëse. Hyjit Bir i pëlqeu që ajo gati as të mos e hapte gojën e saj, edhe pse ia kishte shprehur urtinë e vet. Shpirti i Shenjt dëshironte që apostujt e tij dhe ungjilltarët të thoshin për të shumë pak, vetëm aq sa ishte e nevojshme për njohjen e Jezu Krishtit, edhe pse ajo ishte e fejuara e tij besnike.

5. Maria është vepër e shkëlqyeshme e të Tejetlartit, i cili e ruajti për vete njohurinë për të dhe pronësinë mbi të. Maria është Nënë e mrekullueshme e Birit, i cili vullnetarisht e përuli dhe e fshehu në jetën e saj, që t'i përshtatet për-vujtërisë së saj duke i dhënë emrin grua (Gjn 2,4; 19,26) si diçka të huaj, edhe pse në zemrën e vet e çmonte dhe e donte më shumë se të gjithë engjëjt dhe njerëzit. Maria është e fejuara besnike e Shpirtit të Shenjt dhe burim i vulosur (Krah. Kk 4,12) ku mund të hyjë vetëm ai. Maria është shenjtërore dhe pushimore e Trinisë së Shenjtë ku Hyji gjendet në mënyrë më të mrekullueshme dhe më hyjnore se në çfarëdo vendi tjetër në gjithësi, du-ke mos u zënë vendin kerubinëve as serafinëve; as nuk i është e le-jueshme asnjë krijese që të hyjë aty pa privilegj të madh, sado që të jetë ajo e pastër.

6. Shpall me shenjtërit : Maria është parajsa tokësore e Ada-mit të ri, ku ai u mishërua përmes Shpirtit të Shenjt, që këtu të bëjë mrekulli të papara. Ajo është bota e madhe e mreku-llueshme e Hyjit ku ka bukuri dhe pasuri të papara. Ajo është madhëria e të Gjithëpushtetshmit ku ai fshehu, si në kraharorin e vet, të vetmin Birin e tij, më të shkëlqyeshmin dhe më të çmueshmin. Oh! Oh! Sa gjëra misterioze dhe të mëdha ka bërë Hyji i Gjithëpushtetshëm në këtë krijesë të mrekullueshme, kështu që edhe ajo vetë, me përbujtë-rinë e saj të thellë është e shtyrë që të shpallë: Punë të mëdha bëri për mua i Gjithëpushtetshmi (Lk 1,49).

7. Shenjtërit kanë thënë gjëra të mrekullueshme për këtë qytet të Hyjit; askurrë s’kanë folur më rrjedhshëm dhe s’kanë qenë më të kënaqur, siç e pranojnë vetë, se sa kur kanë folur për Marinë . Ende klithin se nuk mund të përf-shihet me shikim lartësia e meritave të saj, të cilat ajo i ngri-ti deri te froni hyjnor ; se nuk mund të matet gje-rësia e dashurisë së saj, të cilën ajo e përhapi edhe më larg se në tokë; se nuk mund të paramendohet madhëria e fuqisë së saj, të cilën e kryen edhe mbi vetë Hyjin; dhe, më në fund, se nuk mund të arrihet fundi i thellësisë së përvujtërisë së saj dhe i të gjitha virtyteve dhe meritave të saja, pafund-shmëri e vërtetë. O lartësi e paarrit-shme! O gjerësi e patre-gueshme! O madhëri e pamatshme! O gjithësi e paprek-shme!

8. Çdo ditë, nga njëri skaj i tokës deri në tjetrin, në lartësinë më të madhe të qiellit, në thellësitë më të mëdha të gjithë-sisë, gjithçka lajmëron, gjithçka shpall Marinë e mreku-llueshme. Nëntë koret engjëllore, njerëzit e çdo gjinie, moshe, pozite, besimi, të mirët dhe këqijtë, edhe vetë djajtë, gjithkush duhet, me dëshirë ose pa dëshirë, të pra-nojë të vërtetën dhe ta quajnë të lumtur. Të gjithë engjëjt në qiell, sipas fjalës së shën Bona-venturës, klithin pandërprerë: “Shenjtja, shenjtja, shenjtja Mari, Hylindëse dhe Virgjër” , ia drejtojnë çdo ditë miliona, miliona herë përshëndetjen engjëllore: Të falemi Mari, duke ra para saj dhe duke kërkuar prej saj hir që t’i dhu-rojë me ndonjë urdhër të saj. Vetë shën Mihaeli, siç thotë shën Augustini – edhe pse është kryetari i mbarë ko-rit qiellor, me besnikëri të madhe ia shpreh nderimin dhe drejt saj i shpie edhe të tjerët, gjithnjë i gatshëm duke pritur këtë nder që në shenjë që do t’i jepte ajo t’i bënte ndonjë shër-bim ndonjërit prej shërbëtorëve të saj.

9. Toka është plot me lavdinë e saj (krah. Is 6.3) posaçërisht ndër të krishterë, ku shumë mbretëri, krahina, ipeshkvi dhe qytete e marrin për mbrojtëse dhe ndërmjetësuese. Shumë katedrale i janë kushtuar Hyjit nën emrin e saj. S’ka kishë pa altar në nderë të saj, s’ka pjesë as krahinë pa fotografitë e saj mrekullibërëse, para të cilave njerëzit shërohen prej të gjitha të këqijave dhe fitojnë çdo të mirë. Sa vëllazëri dhe kongregata janë themeluar në nder të saj! Sa rreguj janë nën emrin dhe mbrojtjen e saj! Sa sivëllezër dhe simotra në të gjitha ato vëllazëri, sa rregulltarë dhe rregulltare në të gjithë ata rreguj e lavdërojnë dhe shpallin mëshirën e saj! Nuk ka as fëmijë të vogël që nuk e lavdëron, duke thënë: Të falemi Mari; nuk ka asnjë mëkatar, sado të mëdha të jenë mëkatet e tija, që mos të ketë ndonjë shkëndijë të shpresës në të; s’ka pra, as djall në ferr që nuk e nderon duke iu fri-kësuar.

Maria ende nuk është mjaft e njohur

10. Për këtë, me të vërtetë duhet thënë me shenjtërit: Mbi Marinë askurrë mjaft. Maria ende nuk është e lavdëruar mjaft, e lartësuar, e nderuar, e dashur dhe e shërbyer. Ajo e meriton që ta lavdërojmë, ta nderojmë, ta duam dhe t’i shërbejmë më shumë.

11. Për këtë duhet thënë me Shpitin e Shenjt: E gjithë lavdia e bijës së Mbretit është përbrenda: sikurse e gjithë lavdia e jasht-me, të cilën ia shprehin duke bërë gara qielli dhe toka, nuk është asgjë ndaj asaj lavdie të cilën Zoti ia jep në bren-dësinë e saj, të cilën krijesat e imta nuk e njohin, sepse nuk mund të thellohen në misterin mbi misterin e Mbretit.

12. Për këtë duhet klithur me Apostullin: Syri nuk pa e veshi nuk dëgjoi dhe në zemër të njeriut nuk hyri (1 Kor 2,9) bukuria, madhëria dhe dekoratat e Marisë, kësajë mrekullie mbi mrekullitë në rendin e hirit, të natyrës dhe të lavdisë. Nëse dëshironi ta kuptoni Nënën, thotë një shenjt, kuptoni Birin, sepse ajo është Nëna e denjë e Hyjit: këtu le të heshtë çdo gjuhë .

13. Zemra ime më diktonte të gjithë këtë që shkrova me gëzim të veçantë, të tregoj se Maria hyjnore qe deri tani e pa njohur dhe se kjo është njëra nga arsyet pse Jezu Krishti nuk është i njo-hur sa duhet. Pra, nëse të njohurit e Jezu Krishtit dhe të mbretërisë së tij duhet të vijnë në botë, e sigurisht do të vijnë, kjo me siguri do të ndodhë si rrje-dhojë e njohjes së mbretërimit të Virgjërës Mari Tejet të shenjtë, e cila për herë të parë e solli Jezu Krishtin në këtë botë, e përmes së cilës të dytën herë do të lavdërohet.